/
By: Grace&Us
V
Vanaf jongs af aan was ik al bezig met het helpen van dieren. Als klein meisje voelde ik al feilloos aan waar de noden en behoeftes van dieren lagen. Het onrecht dat ze werd aangedaan omdat mensen ze niet leken te begrijpen frustreerde mij enorm. Op mijn manier gaf ik dieren toen al, zonder dat ik het me echt besefte, een stem en kwam ik op voor hun rechten. Ik nam overal diertjes mee vandaan. Als ik zag dat er bij een kindje thuis niet echt goed gezorgd werd voor een hamstertje of een cavia, dan nam ik deze mee naar huis om het de juiste zorg te geven. Vogeltjes die ik op straat vond die niet meer konden vliegen bracht ik naar de opvang. Dat voelde als het juiste om te doen, het maakte me blij als een diertje werd geholpen.
Ik herinner me een moment als ik klein meisje, ik zat in groep zes geloof ik en een klasgenootje kwam me ophalen om naar school te gaan. Onze hond Siba, een Rottweiler x Dobberman teefje, lag in de hal te rusten en mijn klasgenootje ging ernaartoe. Ik had haar al gewaarschuwd dat ze Siba met rust moest laten, omdat ze lag te rusten. Toen ik naar boven liep om me klaar te maken hoorde ik dat ze toch naar Siba ging en ik riep nog eens naar haar dat ze dit echt niet moest doen. Iets later hoorde ik Siba grommen. Nog voordat ik: stop nu eens tegen haar kon zeggen, hoorde ik al gehuil en had Siba in haar neus gehapt. Mijn vader was woest op Siba en deed vreselijk lelijk tegen haar. Dit vond ik zo erg en het brak mijn hart, want ik had mijn klasgenoot nog zo gewaarschuwd en ze luisterde niet. Nu kreeg Siba straf voor het happen, terwijl ik had gewaarschuwd en genegeerd werd. Maar Siba had ook gewaarschuwd. Een hond zal nooit zomaar bijten, want honden zijn conflict vermijdende dieren van nature. Deze situatie had voorkomen kunnen worden door het begrijpen van de signalen van de hond. De onmacht die ik toen voelde was vreselijk. Toen was ik me er al volledig van bewust dat mensen dieren niet zo goed leken te begrijpen.
Ik ben een beelddenker, ik zie niet B O O M staan als je het woordje boom spelt
Ik heb me als kind op andere vlakken ook anders gevoeld. Op jonge leeftijd kwamen mijn ouders er al snel achter dat ik niet pas in ons huidige leersysteem. Ik werk heel erg op gevoel en leren deed ik anders dan de meeste kinderen. Mijn dyslexie maakte alles extra ingewikkeld. Vaak had ik het gevoel dat ik faalde omdat ik niet correct kon spellen. Al die keren dat ik huilend voor de klas stond om voor te lezen waren vreselijk. De momenten dat kinderen in mijn schriftjes keken en me uitlachten om mijn spelfouten terwijl ik de tranen uit mijn ogen huilde zal ik nooit vergeten. Ik voelde me onbegrepen. Leraren dachten dat ik lui was, omdat ik communicatief heel vaardig was en ik voor begrijpend lezen dikke vette tienen haalde. Dan moest ik toch ook kunnen spellen? Tijdens knutselen en tekenen kreeg ik in een klein kamertje bijles Nederlands. Dat vond ik verschrikkelijk. Ik was super creatief was en ik vond het heerlijk om te tekenen en te knutselen. Ik ben een beelddenker, ik zie niet B O O M staan als je het woordje boom spelt. Nee, ik zie een boom met grote stevige takken en groene blaadjes waar een vogel in zit die op een heuvels staat met de roze lucht erachter. Mijn brein werkt op een eigen manier.
Na de basisschool ben ik bijna elk jaar naar een andere school gegaan in Nederland en daarna in België. Mijn ouders gingen scheiden en het op en neer reizen van België naar Nederland werd heel vermoeiend. Op school was ik vaak moe en had ik burn-out klachten. Echt gelukkig was ik niet in die periode. Mijn moeder had zonder het te zeggen vakantiefoto’s van mij opgestuurd naar een modellenbureau. Ik mocht langs komen en ik werd als fashion-model aangenomen. Om deze redenen kreeg ik op mijn zestiende leerontzegging en ben ik modellenwerk gaan doen.
Hoe ga je van fashion-styliste naar iemand die met dieren werkt
Tijdens mijn carrière als model ben ik toch weer gaan studeren aan een particuliere opleiding in de mode. Ik had in die tijd een bijbaantje in een Fashion-store en het werken als model inspireerde me enorm om verder te gaan in de mode. De kracht van de juiste kleding op vrouwen vond ik fascinerend. Door de juiste styling kon ik vrouwen in hun kracht laten staan en dat is zo vet om te zien! Zelf ervaarde ik dit direct toen ik met modellenwerk begon. Als ik gestyled werd. Met haren mooi, make-upje op en een toffe outfit aan, word je een nieuw mens en krijgt je zelfvertrouwen een boost. Dat vind ik zo krachtig en mooi. Daarnaast kan kleding een verhaal vertellen, omdat het een verlengde is van jou als persoon. Iets waar ik me tot op de dag van vandaag heel bewust van ben. Na mijn opleiding ben ik zelfstandig aan de slag gegaan als fashion-styliste.
Echter haalde ik niet genoeg voldoening meer uit het vak en merkte ik dat ik voor mij een bepaalde diepgang miste, iets dat mijn hart in vuur en vlam zet. Dit gevoel had ik wel altijd als ik me voor dieren inzet. Ik wilde ik mij altijd al inzetten voor dieren, maar ik wist nooit goed hoe je dat dan kon doen. Ik herinner me nog dat ik me voor de eerste keer wilde aanmelden als donateur bij het Wereldnatuur Fonds. Heel trots belde ik op eigen houtje om te vertellen dat ik geld wilde doneren voor de dieren. Toen kreeg ik te horen dat ik nog te jong was en dit via mijn ouders moest gebeuren. Jaren later besefte ik mij dat als ik iets wilde betekenen voor dieren dat ik zelf aan de slag zou moeten.
Maar ja, hoe ga je van fashion-styliste naar iemand die met dieren werkt. Ik was totaal anders opgeleid. Het bleef aan mij knagen en vreten. Ik was net zo goed bezig als fashion-styliste, had een super stage afgerond bij topstylist Steven Dahlberg van Angelique Hoorn agency, schreef blogs voor verschillende online-mode magazines en ik had mijn eigen online Fashion-programma genaamd Tigerlily’s and Death Metal TV. Ik kreeg steeds gavere opdrachten voor styling. Zo deed ik een shoot als styliste voor Playboy magazine en mocht ik een toffe klus doen, waarvoor ik haute couture van Cleas Iversen mocht lenen. Ik was op het punt waar veel jonge meiden van droomde, mijn carrière ging de lucht in.
Maar ik was niet gelukkig in de stad, ik voelde me vreselijk alleen en uit verbinding met de mensen om wie ik gaf. Mijn hondje woonde bij mijn ouders, iedereen om wie ik gaf woonde in Weert en ik zat in Haarlem met en vreeslijke huisgenoot. Privé viel hier niets te halen voor mij en op zakelijk gebied miste ik passie en diepgang. Dat en de heimwee naar alles wat mij lief was heeft mij doen besluiten om het roer om te gooien.
Zij heeft mijn wereld voor hondengedragsbegeleiding geopend.
En toen deed ik het gewoon. Met de billen bloot dacht ik: het is erop of er onder. Ik ga voor wat goed voelt in mijn hart. Alles heb ik achter mij gelaten en ik heb me aangemeld voor een opleiding met dieren aan het Helicon. Van werken als Fashion-styliste weer de schoolbanken in was mijn beste keus ooit! Mijn ziel stond weer in vuur en vlam en ik genoot van studeren. Iets dat ik me vroeger echt niet voor kon stellen hoor. Maar als je jouw echte passie vindt dan is studeren blijkbaar één groot feest! Dit is ook vast de reden waarom ik ook nooit meer gestopt ben. Is de ene opleiding af dan ga ik weer snel door naar de volgende, kennis vergaren over mijn vakgebied is mijn grootste hobby geworden. Naar school gaan was vroeger altijd een ramp, onder andere door mijn dyslexie ging studeren niet vanzelf. Dat was ook mijn grootste angst, wat als ik de bijvakken niet ga halen zoals wiskunde en Nederlands. Ik heb hier daarom ook duizend procent voor ingezet en haalde toets naar toets en ook mijn examens heb ik genaild met deze vakken. Tijdens mijn opleiding heb ik zo mijn best gedaan dat ik van mijn vestiging van het Helicon uitblink student geworden ben. Dit zag ik niet aankomen en wat was ik trots! Vervolgens werd ik ook nog uitblink student van alle zeven vestigingen van het Helicon en om het af te toppen ben ik in de top tien uitblink studenten van heel Nederland gekomen, alles scholen deden mee. OMG, wie had dit ooit gedacht. Super trots ben ik op deze prestatie.
Tijdens deze opleiding ben ik stage gaan lopen bij de dierenbescherming in Limburg op de honden afdeling. Normaal mag je maar een jaar op één plek stagelopen en moet je daarna naar een andere plek. Omdat ik zo waardevol bleek te zijn bij de dierenbescherming vroegen ze of ik niet nog een jaar wilde blijven. Ik wilde tenslotte toch met honden blijven werken, dus dit was een kans om te kunnen groeien in dit vak. Gelukkig wilde het Helicon een uitzondering voor mij maken omdat ik zo onwijs mijn best deed. In die twee jaar had ik de eer om met Drs. Jolanda Pluijmakkers te mogen werken, een hondengedrags-deskundige die ingehuurd werd door de dierenbescherming. Zij heeft mijn wereld voor hondengedrags-begeleiding geopend. De kunde en kennis die zij had motiveerde mij om nog meer te gaan studeren en mijzelf te gaan ontwikkelen. Ik wilde niet meer gewoon met honden werken, nee, ik wilde doen wat zij deed en de kennis die zij had wilde ik ook bezitten. Nu nog jaren later kom ik erachter dat ik veel belangrijke dingen al van haar geleerd had zonder mij er bewust van te zijn.
Nu kan ik aan die technieken een naam geven. Zo supergaaf vind ik dit! Tijdens mijn stage kreeg ik een baan aangeboden bij de dierenbescherming omdat ik mijn werk zo goed deed. Supertof, want naast mijn drie stagedagen in de week werkte ik nu ook in het weekend bij de dierenbescherming. Door twee jaar lang bijna fulltime mee te draaien heb ik onwijs veel geleurd over honden en hun gedrag. Een gouden kans waar ik tot op de dag van vandaag dankbaar voor ben. Toen mijn stage in 2015 afgelopen was ben ik aangenomen en mocht ik blijven werken. Na een jaar ben ik mijn eigen bedrijf op gaan zetten in het herplaatsen van honden. En met name honden die moeilijk te herplaatsen waren. Door mijn drie jaar lange ervaring in het hondenasiel van de dierenbescherming wist ik precies waar ik op moest letten en waar het allemaal mis kon gaan. Ik had geleerd te werken met allerlei soorten gedrag. Ik werkte namelijk met code rood honden. Dat zijn honden waar extra voorzichtig mee omgegaan moest worden en die een mogelijk risico vormde. Dit heeft mij klaargestoomd voor het werken met zeer gecompliceerd gedrag.
Er werd totaal niet gekeken naar het welzijn van de honden
Tijdens mijn stage overleed mijn hondje Fritske. Een pijnlijke ervaring waar ik erg verdrietig door was. In het asiel bij de dierenbescherming waar ik toen werkte kwam in die periode een hond binnen die erg bang was. Een Mechelse herder teefje kruising Stafford. Ze had speciale aandacht nodig, doodsbang zat ze te bibberen in haar kennel. Ik besloot dat ik haar wilde adopteren maar er kwamen helaas die dag al andere mensen voor haar kijken. Ik vond dit zo erg, heel de dag duimde ik dat het geen match zou zijn. En gelukkig bleek het dat ook niet te zijn. Nova, zoals ik haar genoemd heb blafte zo hard en veel naar die mensen dat ze er snel van af zagen. Omdat mijn lieve Fritske overleden was kwam er ruimte vrij voor een nieuwe hond in mijn leven en Nova ging met mij mee naar huis. Nova was als zwerver gevonden op straat, iemand had haar achter gelaten en niemand kwam zich voor haar melden. Ze was heel erg bang voor alles. Ze blafte heel erg op andere mensen en tegen bezoek, ze zette angstagressie in. Ook buiten kon je niet fijn met haar wandelen. Ze was een hondje met een flinke rugzak. Ik wilde dit gedrag beter begrijpen en er voor haar zijn. Graag wilde ik haar beter kunnen begeleiden. Van veel mensen kreeg ik advies en ook erg slecht advies. Ik moest de baas zijn over haar want anders werd ze dominant en er werd geadviseerd om met een strakke strop om haar nek te wandelen. Allemaal adviezen waar ik kippenvel van kreeg. De hondenscholen waar ik me aangemeld had waren niet diervriendelijk en vereiste een slipketting of strakke halsband achter de oren of erger zo’n strakke strop. Er werd totaal niet gekeken naar het welzijn van de honden maar er werd gekeken naar het gemak van de begeleiders.
Ik begon kort daarna aan de opleiding tot hondengedrags-therapeut van Turid Rugaas bij Calming Signs en dat heeft ons leven veranderd. Ik kwam in verbinding met Nova en begreep haar noden steeds beter, we werden een team. Als snel ging het wandelen beter en wist ik wat ik moest doen met bezoek. Er ging een nieuwe wereld vol kennis voor mij open. Ik leerde haar lezen en haar liefdevol te begeleiden. Het begon allemaal met een lange lijn van vijf meter, een goed passend y-vorm tuigje en een openminded houding richting Nova. Ik leerde wat het is om het welzijn van je hond voorop te zetten en er als een echte rots in de branding voor haar te zijn. Dit alles resulteert nu in een prachtige duurzame relatie. Een relatie gebouwd op wederzijds vertrouwen en teamwork. Al jaren genieten wij van elkaar. De welzijnsgerichte methode van Turid Rugaas is het fundament van mijn werkwijze geworden. Na deze opleiding ben ik verder gaan studeren en heb ik me nog meer wetenschappelijk laten onderbouwen. Door de jaren heen heb ik veel verschillende opleidingen gedaan om mij zo breed mogelijk te oriënteren in mijn vakgebied. Zo heb ik de opleiding Pijn bij honden gevolgd en de opleiding zelfbeheersing en zelfvertrouwen van N & N Dogtrainers. Maar ook heb ik seminars gevolgd van grote namen van over heel de wereld zoals: Amber Batson, Chirag Patel en Winkie Spiers. En elk jaar volg ik nieuwe bijscholing op al die vlakken. Educatie staat bij mij hoog in het vaandel en ik raak nooit uitgestudeerd. De dag dat ik niet meer wil studeren is de dag dat ik zal stoppen met mijn werk. Elk jaar volg ik nieuwe Wetenschappelijke onderbouwde opleidingen, want de wetenschap ontwikkelt zich in een rap tempo en het is naar mijn mening een vereiste om de ontwikkelingen actief te volgen en te leren.
Toch heb ik een holistische werkwijzen. Dit houdt in dat ik ervanuit ga dat alles met elkaar verboden is. Ik bekijk het totaal plaatje. Gedrag dat men ziet is vaak het puntje van de ijsberg dat boven water uitsteekt. Al het andere dat onderwater zit en je daardoor niet ziet, hoort ook bij de gehele ijsberg en is daardoor net zo belangrijk om te bekijken. Dat je de rest niet meteen ziet betekend niet dat het er iet is. Ik kijk naar: Fysiek, mentaal, emotioneel, energetische en spiritueel. Ook op dit vlak volg ik jaarlijks bijscholing.
Door dat ik me steeds meer ontwikkelde in mijn vakgebied ben ik erachter gekomen dat het herplaatsen van honden niet meer bij mij past. Ik wilde niet meer achteraf werken, maar proactief aan de slag zodat ik kon voorkomen dat het mis zou gaan. Dus mijn doel veranderende, ik ging preventief werken om herplaatsing te kunnen voorkomen. Dit maakt mij gelukkig want het is zo ongelofelijk dankbaar werk. Zo gaaf om honden en mensen weer in verbinding te mogen brengen, zodat ze weer in harmonie samen kunnen leven. Wanneer mensen na mijn begeleiding mij updates sturen met mooie verhalen en foto’s van hun honden dan maakt mijn hart een sprongetje, prachtig vind ik dat!
Dit werk doe ik onder de naam Van ‘Hakjes tot Poepzakjes’. Deze naam past perfect bij mij. Ik ben een modern geschoolde gedragstherapeut die een passie heeft voor mode en dat zie je terug in mijn bedrijf. Dit spreekt veel van mijn cliënten ook aan. Ik richt me namelijk niet alleen op hondenmensen maar ik richt mij op mensen met een hond. Mensen die dol zijn op hun hond en er alles voor over hebben maar niet altijd de typische hondenmensen zijn. Voor veel mensen is het idee van doorgewinterd trainen met je hond op een veld een erg hoogdrempelig idee. Dat typische beeld van werken met honden kunnen ze bij mij laten varen. Ik kijk namelijk naar elke situatie apart en hou daarbij rekening met de levensstijl van mijn cliënten. Net als mij vinden zij het heerlijk om met de hond door de modder te banjeren en de natuur in te trekken, maar genieten zij er in het weekend ook van om heerlijk opgedoft met vrienden een goed glas champagne of wijn te drinken en lekker uit eten te gaan in de stad.
Ook heb ik mijn oude schrijfwerk weer opgepakt. Alleen schrijf ik nu niet meer over de laatste Fashion trends maar over de laatste moderne inzichten uit de gedragswetenschappen en die vertaal ik naar hondenbegeleiders. Zo schrijf ik een wekelijkse blog voor oa Magriet.nl. Ik zorg ervoor dat mensen nu samen met hun honden de beste versie van zichzelf kunnen zijn en samen kunnen shinen. Dat maakt mij gelukkig.
Holistisch hondengedragstherapeut, Nadieh Cuijten, Van hakjes tot poepzakjes. In 2021 is haar eerste boek uitgekomen: Je hond beter begrijpen, een holistische benadering bij hondengedrag. Ze neemt de lezer in dit boek mee in de belevingswereld van zijn hond. Er zal een nieuwe wereld voor de lezer opengaan. Het boek staat boordevol waardevolle informatie en geeft antwoordt op veel gestelde vragen. Na het lezen van dit boek zal de lezer nooit meer hetzelfde naar honden kijken.
Naast haar praktijk heeft ze ook een webshop voor The Spiritual Dog (mom) met producten die het welzijn van honden vergroten en waar ze zelf helemaal vrolijk van wordt. Op deze manier kan zij mensen door heel Nederland helpen om hun hond beter in zijn vel te laten zitten.
Met alles is haar doel om begeleiders te helpen om hun hond beter te begrijpen en hen weer met elkaar in verbinding te brengen. Wanneer je begrijpt wat er speelt bij je hond heb je meer begrip voor een situatie. Door precies te weten waar de behoeften van jouw hond liggen kan je hierop anticiperen. Er ontstaat zo een vertrouwensband. En vanuit daar kan ik zij helpen met een plan op maat om samen weer in harmonie te kunnen leven. Zij kijkt hierbij naar de behoeftes van zowel hond als begeleider. Als geen ander weet zij hoe het is om samen te leven met een hond die speciale begeleiding nodig heeft. Dit kan voor de begeleider een pittige periode zijn en daar zal zij je bij helpen. Moderne kennis en inzichten hebben haar leven en dat van haar honden verrijkt, ze zorgen ervoor dat zij en haar honden in harmonie samenleven en genieten van hun tijd die zij samen op aarde hebben. En deze kennis deelt zij nu met andere collega’s en hondenbegeleiders. Zodat zij ook kunnen hebben wat zij met haar honden heeft: een prachtige en liefdevolle band. Gebaseerd op wederzijds vertrouwen en teamwork. Want iedereen verdient het om gelukkig samen te leven met zijn hond. Wil jij weer kunnen genieten samen met je hond en ben je bereid net dat stapje extra te doen? Dan ben je bij haar aan het juiste adres, zij gaat je helpen!
Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.
© GRACE&US 2023
This site uses functional cookies and external scripts to improve your experience.
Schrijf je in voor de webinar Grace&Us x Brigitte van der Wielen op dinsdag 19 september om 20.00 uur.
Door deel te nemen ga je akkoord met het ontvangen van e-mail marketing van Grace&Us naar het ingevulde e-mail adres.