TERUG

Mama in de puberteit.

October 2020

 /

Ouderschap

By: Grace&Us

A

Alsof je één keer met je ogen hebt geknipperd, nietsvermoedend wakker wordt en je leven er ineens heel anders uitziet. Je kind is veranderd van een lief, luisterend, levendig, knuffelkind, in een nukkig, teruggetrokken, lethargisch, chagrijnig, “stuk vreten”. Een transitie die zich ‘overnight’ voltrok zonder dat je het doorhad.

Vraag: Wat is er met mijn kind gebeurd?!
Antwoord: Puberteit.

De puberteit is genadeloos. Het gaat niet zitten wachten of jij er als ouder klaar voor bent. Zonder dat je erop bent voorbereid, staat daar “Mister Puberteit” voor je neus. Je moet er mee dealen, zonder dat je weet waar of met wat je nou eigenlijk moet dealen.

De puberteit is geen pakket van Zalando wat je terug kunt sturen.Het meest kenmerkend van de puberteit: het komt zonder gebruiksaanwijzing, of ‘returnlabel’, maar mét een enorme ‘passpiegel’. Jouw spiegel.

De puberteit en dan heb ik het eigenlijk over de algehele adolescentie, is de meest intensieve fase in de ontwikkeling van kind naar volwassen mens.
Kinderen zijn sowieso een spiegel, maar in deze levensfase kun je er niet omheen. Dan wordt het passen en meten op de meters van het leven.
Jouw leven én het leven van je kind. Want je kind krijgt een leven buiten dat van jou.

Loslaten en vasthouden.
Een tegenstelling dat tot veel verwarring leidt.
Dit betekent samen op dunne lijntjes lopen.
Jouw eigen ‘ouderlijntje’ versus het plotseling ‘eigengereide’ lijntje van je kind.
Die ‘natuurlijke’ stappen vooruit, krijgen ineens te maken met weerstand, commentaar en een richting die jij nog niet eerder had gezien, laat staan had bedacht.

Maar er is hoop.
Mits je bereid bent om de puberteit en adolescentie van je kind als een gemeenschappelijk goed te zien.
Dus niet; mijn kind is lastig, wil niet meer luisteren, gaat een eigen gang en is onbereikbaar.
Maar: mijn kind zit in een losmakingsfase van mij als ouder, dat is een worsteling voor ons allebei omdat we onze verhouding opnieuw moeten definiëren.
Die verhouding is niet meer ‘top down’, maar op een meer gelijkwaardig niveau.

De puberteit gaat gepaard met vertrouwen en verantwoordelijkheid.
En dat heeft kaders nodig. Jouw grenzen.

Hoe duidelijker je bent als ouder, hoe meer ruimte er ontstaat binnen die vastgestelde kaders. Zodra je gaat zwabberen, of onzeker gaat acteren, hoe meer er geknaagd wordt aan die begrenzing. Waardoor het hele opgebouwde zaakje van vertrouwen en verantwoordelijkheid in elkaar dondert.
Wees dus duidelijk. En blijf dat.

Verder hoef je geen vrienden met je puber te worden. Beter van niet.
Maar wees wel betrokken, beschikbaar, geef positieve sturing en wees nieuwsgierig.

Maar hoe ga je om met die onthutsende verandering van je kind?
Met die transitie van afhankelijkheid naar onafhankelijkheid.
Zie het als de geboorte van jouw volwassen kind in wording.
Alleen zit er nu een kop op!
Dat overal iets van vindt en tegenstrijdig is in wat jij denkt of vindt.
Zodra een kind zich een eigen identiteit ontwikkelt komen er discussies, onderhandelingen en soms strijd.
Dat is nieuw, onwennig maar ook leerzaam.
Mits je als ouder écht beschikbaar bent. Ruimte hebt en beter nog ruimte creëert om je kind opnieuw te leren kennen en leert te verstaan.
Daarin zit het geheim van dit ongemakkelijke, soms onuitstaanbare, achter het behang willen plakken proces.

Pubers dagen je uit op het hoogste niveau.
Je wordt geprikkeld in je eigen ouderproces en staat van zijn in jouw eigen leven.
Tegelijkertijd wordt je uitgenodigd om samen met je kind opnieuw en meer gelijkwaardig het leven te leven.

Kortom de puberteit en adolescentie is jouw cadeau als moeder.
Zonder ‘returnlabel’ maar met de mooiste spiegel.

Meta Herman de Groot (1975) is zelf moeder van een zoon van inmiddels 21 jaar. Van oorsprong is zij zangeres, met eigen songs en een eigen band. Ze startte tegelijkertijd met Lady Gaga, alleen ging het met een van de twee wat sneller dan de ander. Daarna sprong ze in het bedrijfsleven als adviseur in de marketingcommunicatie. Hoewel ze het werk leuk vond, was het niet bevredigend. Ergens in haar achterhoofd zat nog de wens om kinderpsycholoog te worden. Die ging ze achterna. Verschillende trainingen en binnen- en buitenland en vier jaar studeren voor psychosociaal therapeut en kindertherapeut maakten haar wens werkelijkheid. In 2012 startte ze haar eigen praktijk als therapeut op het gebied van relaties, ouderschap en persoonlijke ontwikkeling. Nu is ze zo’n duizend sessies verder, met cliënten in verschillende landen. Haar motto? Het verleden heeft invloed op het heden, maar jij hebt invloed op de toekomst.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deel dit verhaal

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Schrijf je in voor de webinar Grace&Us x Brigitte van der Wielen op dinsdag 19 september om 20.00 uur. 

NIEUWSBRIEF

Blijf op de hoogte

Door deel te nemen ga je akkoord met het ontvangen van e-mail marketing van Grace&Us naar het ingevulde e-mail adres.