/
By: Grace&Us
D
Daar zit ik dan. In m’n uppie op het balkon van ons nieuwe Noorse huis. Koffietje op links, zon op rechts en laptop op schoot. Die koffie is gemaakt door mijn allerliefste lief die net de berg afrijdt in een auto volgeladen met onze 3 zeer enthousiaste kinderen. Ze gaan met z’n vieren op pad, zodat ik deze zaterdagochtend even tijd voor mezelf heb. Wow, wat ben ik Thaddeus daar dankbaar voor. Dat hij mij die tijd en ruimte gunt. Dat was echt even heel hard nodig. Er is de afgelopen weken zoveel gebeurd en dé manier voor mij om al die gebeurtenissen en gedachten te ordenen is door ze van me af schrijven. Uit m’n hoofd, op ‘papier’. Ready? Steady? Let’s GO!
“Van emigreren kun je heel veel leren”
Bovenstaande woorden rolden een paar dagen geleden uit onze (middelste) dochter Pippa haar mond. Ze moest erg lachen om deze zin: “Het rijmt zo lekker, mam en het is tegelijkertijd ook helemaal waar. Ik ben echt heel veel aan het leren. Het is wel moeilijk enzo, maar dat hoort bij leren. Want als het makkelijk is dan leer je niks en groeien je hersenen ook niet. Dus als ik soms bozig en chagrijnig ben en niet goed naar jullie luister en soms zelfs met iets gooi dan is dat omdat mijn hersenen aan het groeien zijn en ik aan het leren ben. Dus eigenlijk moet je daar dan blij om zijn, want het betekent goede dingen.” Met tranen in m’n ogen en een hart vol hartjes zat ik onze zesjarige dochter aan te kijken vanaf het bankje waar we samen op zaten. We waren samen aan het hiken op de berg naast ons huis om onze nieuwe hiking boots uit te testen.
Wanneer we buiten in de natuur zijn, voelt Pippa zich zo blij en vrij en volgt de ene filosofische uitspraak de andere op. Maar ook hoor ik zoveel terug van de Growth Mindset trainingen waar Thaddeus en ik samen met onze kinderen de afgelopen jaren zoveel in geïnvesteerd hebben. We luisterden samen naar de podcasts van Big Life Kids, schreven in hun Big Life Journals, maakten samen Denk- en Doebladen voor ‘Train je Growth Mindset Met The Flying Dutch Family’, lieten onze dochters helpen bij het organiseren van een Growth Mindset Workshop en vierden samen steeds maar weer onze fouten. De boodschap dat fouten maken essentieel is om onze hersenen te laten groeien is bij Pippa prima aangekomen, zo te horen aan haar woorden. Ze is er steeds meer oke mee dat de struggle die ze al die tijd heeft gevoeld voor en tijdens de emigratie een hele krachtige levensles is. Not too shabby om dat te kunnen beseffen als zesjarige!
Nog een mooi stukje tekst van Pippa wat ze zei/zong tijdens deze hike:
- Dingen zijn zoals ze moeten zijn
- Want als ze niet zijn dan moeten ze niet zijn
- Laat het, laat het zijn. Laat het, laat het zijn.
- Wij zijn, dingen zijn en de natuur is precies zoals het moet
- En ons nieuwe huis heeft precies gewacht op ons
- Het moest zo zijn
- En nu is het van ons
- Nu moeten we niet, maar we mogen er zijn
- En daar ben ik niet blij mee, neeeee: SUPER blij!
She’s got grit
Thaddeus leest graag boeken over de ontwikkeling van het brein. Ik luister graag naar zijn samenvattingen. Een boek (lees: de samenvatting ervan) waar ik regelmatig aan denk de laatste tijd is ‘GRIT’ van Angela Duckworth. Het woord ‘grit’ is niet echt lekker te vertalen in het Nederlands. Het wordt dan korrel, gruis of grind. Dat is natuurlijk niet waar dat boek over gaat. ‘To have grit’ betekent dat je passie en doorzettingsvermogen inzet om te behalen wat je wilt. Als iets uitdagend of spannend is, dan houd je je doel voor ogen en zet je door. Als het niet lukt, dan ben je veerkrachtig. Vertrouwen hebben in jezelf en in het proces. Weten dat nieuwe dingen leren aandacht en tijd kost.
Dat ik de laatste tijd regelmatig aan dit boek denk, komt door onze oudste dochter Jools. Deze zevenjarige power girl is he-le-maal in haar element hier in Noorwegen. In de natuur, op school, in ons nieuwe huis, in het zwembad, in onze favoriete boekenwinkel en hopelijk binnenkort op haar nieuwe (nog nader te bepalen, maar ze heeft er nu al zin in) sportclub. De manier waarop zij omgaat met ‘in het diepe gegooid worden’ vind ik zeer bewonderenswaardig. Jools is mentaal mega stappen aan het maken. En fysiek ook. Al haar broeken zijn veel te kort geworden. Ook bij haar is echt te merken dat al die investeringen van ons in het trainen van haar Growth Mindset zijn vruchten hebben afgeworpen. Och, je had haar een kleine 2 jaar geleden moeten zien…
Wat een wereld van verschil met nu! In haar groep 3 klas voelde ze heel sterk dat fouten maken niet goed was en ze werd daar heel angstig door. Ze wilde geen kruisen achter haar sommen, want dat voelde als een teleurstelling. Ze durfde niet tegen de juf te zeggen dat ze eigenlijk al kon lezen en schrijven en dat ze het rekenwerk saai vond. De eerste keren dat ze dat wel had durven zeggen werd dat weggewuifd met: “Doe maar gewoon wat de rest van de klas doet.” School werd een plek voor haar waar ze met buikpijn naar toe ging. Een plek waar ze zich de hele dag inhield en braaf deed wat van haar gevraagd werd. Thuis kwam alles eruit in de vorm van frustratie en agressie. We probeerden met de juffen hierover te communiceren, maar we kregen niet het idee echt gehoord te worden. Toen de lockdown kwam hebben we alle schoolboeken heel hoog in een kast gestopt en zijn we 7 dagen per week gaan investeren in ‘unlearning’. Jools ging als een vrolijk, open-minded, wereldwijs (na 14 maanden wereldreis in 2017 en 2018) kind naar groep 3 en veranderde na een paar maanden in een faalangstig en gefrustreerd meisje. We waren vastberaden om de echte Jools weer terug te halen, of zelfs nog beter. Want deze situatie bood de mogelijkheid om keihard te kunnen groeien op mentaal gebied. Door alles volledig transparant voor haar te houden, gaven we haar zelf eigenaarschap over haar eigen leerproces. Dat probeerden we bij haar juffen ook steeds aan te kaarten, maar zij wilden de oudergesprekken alleen met de ouders houden. Jools mocht daar niet bij zijn, terwijl wij juist vonden dat dit van essentieel belang was. Het ging toch over haar? Doordat Thaddeus en ik Jools weer belangrijk lieten zijn, durfde ze zich weer uit te spreken. Ze begon haar gevoelens en ideeën weer te delen. Ze giegelde zich suf als wij haar de allermakkelijkste rekensommetjes voorschotelden en naast haar stonden te roepen: “Maak nou alsjeblieft een fout! Ik hoop dat je het antwoord niet weet! Kom op nou, maak een fout! Want dan kunnen we een feestje vieren!” Als er dan eindelijk een som kwam waar ze het antwoord niet op wist, giegelde ze nog steeds en dansten wij dolblij in het rond: “Yes!!! Jools weet het niet! Jools gaat eindelijk iets nieuw leren! Jools haar hersenen staan op het punt om te groeien! Waar is dat feestje? Hier is dat feestje!”
Heel veel van ‘dattum’ heeft ervoor gezorgd dat Jools nu weer Jools is. Meer dan dat zelfs. Sterker dan ooit tevoren. Onze madam vindt nog steeds echt wel dingen spannend, maar ze heeft enorm veel vertrouwen in zichzelf en in het proces.
Zit ze dan hoor, in haar nieuwe internationale klas. Super relaxed, zin in alle nieuwe dingen die ze gaat leren en mega behulpzaam voor haar nieuwe vriendjes en vriendinnetjes. Jools gaat zo lekker op dit onderwijs, wat gebaseerd is op nieuwsgierigheid. En ik zie dat allemaal gebeuren vanaf de beste VIP plek. Want… 1 uur per dag ben ik haar juf. Echt gaaf om dat zo samen mee te mogen maken. Thank goodness dat we zoveel geïnvesteerd hebben in het trainen van haar Growth Mindset. Dat betaalt zich iedere dag dubbel en dwars uit.
De moraal van dit verhaal
Zie je wel, door te schrijven creëer ik overzicht in mijn hoofd. Och en ik verkrijg de mooiste inzichten waar enorm veel dankbaarheid onlosmakelijk aan verbonden is. Wat doen we het goed, wat vinden we het soms uitdagend, wat zijn we stoer en wat ben ik trots op ons gezinnetje. Thaddeus is afgelopen week begonnen met werken als trainer bij CrossFit Verftet (wat een fijne en positieve community!) + geniet van het buitenleven, Sol speelt de sterren van de hemel bij zijn Noorse peuterschooltje + geniet van het buitenleven, Pippa struggelt en straalt in haar grade 1 klas + geniet van het buitenleven, Jools zit lekker zen te zijn in haar grade 3/4 combinatiegroep + geniet van het buitenleven en ik rock erop los met mijn grade 2 kiddies + geniet van het buitenleven.
Had ik al gezegd dat we zo genieten van het buitenleven?
Liefs & ha det bra,
Annette
Annette de Graaf is 38 jaar en vloog op 6 juli 2021 met haar gezin naar Noorwegen. De afgelopen 11 jaar werkte ze met heel veel plezier als taaldocente op de Internationale School van Amsterdam en voelde dat ze nu klaar was voor de volgende stap: homeroom teacher worden op een internationale school ergens in het buitenland. Haar vriend Thaddeus (manueel fysiotherapeut en CrossFit trainer) heeft een deel van zijn studie fysiotherapie in Noorwegen gedaan en had altijd nog het gevoel daar ooit terug te willen keren. Toen Annette een baan aangeboden kreeg op Haugesund International School als 2nd grade PYP homeroom teacher, gingen ze als gezin het gesprek aan: Willen wij dit avontuur samen starten? Het antwoord op deze vraag heb je hierboven kunnen lezen. Annette, Thaddeus, Jools, Pippa en Sol wonen nu met z’n vijfjes in een prachtig huis op een berg, met uitzicht op fjorden, naast de ingang van het bos en met een waterval in de tuin. Hallo avontuur!
Op het Instagram account @theflyindutchfamily kun je de dagelijkse belevenissen van Annette & haar gezin volgen. Ook schrijft ze regelmatig verhalen + deelt ze nieuwe inzichten op haar blog: www.TheFlyingDutchFamily.nl