/ Grace&Us 01
By: Grace&Us, Images by @edwinsmulders, @fredericpinet, @kikireijners & Anouk’s privé archief
B
Bijzondere verhalen van vrouwen samenbrengen, dat is wat Anouk wil doen. Zodat de lessen die zij hebben geleerd door worden gegeven.
‘Twee jaar geleden keek ik in de spiegel en dacht: wat wil jíj? Ik schrok van de directheid van de vraag die ik aan mezelf stelde. Wat wil jij? In de twintig jaar die achter me lag had ik me dat nooit afgevraagd. En nu ik dat wel deed, wist ik het antwoord niet. Wat wilde ik? Ik was al die jaren van de ene baan naar de andere baan gerend, van het ene continent naar het andere, woonde in verschillende steden. En het gekke was, ik bleef maar rennen. Mijn leven was een soort sneeuwbal geworden die steeds groter werd.
Er kwamen ervaringen bij, vrienden, een gezin, nieuw werk, nog meer nieuw werk, en ik bleef er maar achteraan hollen. Totdat moment dat ik voor de spiegel stond. En voor het eerst dacht: waarom doe ik dingen die ik niet wil doen, die me niet blij maken? Waarom ren ik door het leven, míjn leven, zonder na te denken welke kant ik op wil?
But after the French Elle cover I got a worldwide Christian Dior contract, and the next thing I knew I was standing in Saks 5th Avenue and my picture was there for Dior. I was only 20. Suddenly people start to look at you in a completely different way. I went from a shy, skinny, unpopular girl, to being approached in a totally different way, and treated differently.
Als kind was ik altijd een beetje een buitenstaander. Ik ben opgegroeid in warm en hecht gezin, vader, moeder en een vier jaar oudere zus. Ik heb een heerlijke jeugd gehad, mijn ouders stonden altijd voor ons klaar. Als ik denk aan vroeger bij ons thuis, dan denk ik aan liefde, geborgenheid, lachen. Op school had ik het moeilijker. Ik was altijd het kleinste en dunste meisje van de klas en werd daardoor gepest. Misschien dat ik daardoor niet zo zelfverzekerd was, al helemaal niet over mijn lichaam. Ik bestond uit lange, dunne armen en benen. Dat veranderde toen ik na de middelbare school marketing ging studeren en een jaar naar Frankrijk ging als uitwisselingsstudent. In die tijd ontmoette ik een fotograaf die foto’s van mij wilde maken. Ik was verbaasd. Foto’s? Van mij? Wist hij het wel zeker? Hij zag iets in mij dat ik zelf helemaal niet zag. Maar hij wist me te overtuigen. Een model scout in Parijs zag bij toeval die shots die hij had gemaakt en wilde me ontmoeten. Het zijn van die momenten die je leven ineens 180 graden laten draaien, van die life changing moments. Want ik ging naar Parijs, kreeg een gesprek met de casting director van de Franse Elle en had twee weken later een cover shoot. Daarna ging het snel.
Mijn modellenwerk zag ik in het begin vooral als bijbaantje. Ik had een vriendje in Amerika en op die manier kon ik geld verdienen om naar hem toe te vliegen. Maar na die cover shoot voor Elle bleek al snel dat het iets meer werd dan een bijbaantje. Ik werd benaderd door Christian Dior en werd wereldwijd het gezicht voor dit merk. Ineens hing mijn foto in Saks 5th Avenue in New York. Ik was net twintig en eindelijk zag ik dat ik meer was dan alleen lange, dunne armen en benen. Na al die jaren voelde ik me niet langer meer dat onzekere, verlegen en gepeste meisje. Tijdens mijn modellencarrière woonde ik in Parijs, New York, Miami en Londen. Ik had een geweldige tijd. En toen ik op mijn 28ste Edwin tegenkwam was dat even zo geweldig. Met hem ging ik terug naar Nederland. Ik had tien jaar keihard gewerkt, het was het perfecte moment ervoor.
We trouwden, kregen twee prachtige kinderen en daarmee kwam een einde aan mijn modellenwerk. Ik had geen zin meer om lang van huis te zijn. Ik rolde eigenlijk moeiteloos van het een naar het ander. Want ik kon voor de televisie werken, voor het programma Shownieuws. Daarna volgde talpa, wat na een half jaar stopte. Vervolgens begon ik met 3 vriendinnen een evenementenbedrijf om een paar jaar later mijn aandelen te verkopen omdat ik voor RTL ging werken. Eerst schoof ik aan bij Boulevard, daarna presenteerde ik Holland Next Top Model. Vier jaar lang heb ik dat met ontzettend veel plezier gedaan.
En toen kwam dat moment dat ik voor de spiegel stond. Ik was moe, verdrietig en zat tegen een burn out aan. Ik was niet meer gezellig thuis, snauwde tegen mijn man en kinderen, wilde vriendinnen niet meer zien. Ik had geen idee wat ik met mezelf aan moest. Was dit het resultaat van twintig jaar hard werken? Wat had ik bereikt? Een paar dagen later zei een goede vriendin: ‘Je staat al meer dan twintig jaar voor de camera, iedereen denkt je te kennen. Maar mensen hebben een beeld van jou dat niet klopt met de werkelijkheid. Niemand kent je echt.’ Haar woorden raakten me, want kende ik mezelf wel echt? Die dag besloot ik om te stoppen met rennen. Het was tijd voor mezelf.
Die maanden erna ben ik op zoek gegaan naar wie ik ben en wat ik wil. Dat deed ik door gesprekken met coaches, psychologen, maar ook door op een yogamatje te gaan zitten en ‘lessen’ te volgen op De Bewustzijn School. Soms zocht ik de stilte op, soms niet. Soms waren de dingen die ik over mezelf ontdekte heel confronterend, soms durfde ik mezelf lief te vinden. Al zoekende leerde ik niet alleen mezelf kennen, maar ook wat ik wilde gaan doen. Ik stond nu meer open dan ooit en realiseerde me dat ik tijdens mijn leven en carrière veel interessante vrouwen had ontmoet. Vrouwen die me hebben geïnspireerd en geraakt. Nu pas voelde ik dat ik eigenlijk te weinig had stilgestaan bij de lessen die ze me hadden geleerd. Terwijl dat nu juist de momenten van ‘echtheid’ waren. Daar wilde ik iets mee doen, met al die wereldwijven die mijn pad hadden gekruist.
Wereldwijven is voor mij een geuzennaam, een naam voor geweldige vrouwen die ik bewonder. Vrouwen die zichzelf durven zijn, vrouwen die hebben geleerd van het leven en deze lessen doorgeven, vrouwen die zich zonder filter durven laten zien. Ik vind mijn moeder bijvoorbeeld een wereldwijf. En mijn zus. Maar ook mijn vriendinnen Rossana en Caroline. Grappig genoeg komen ze soms ook onaangekondigd op mijn pad. Toen ik op een dag op Instagram een foto postte en er eerlijk bij zette dat ik een slechte dag had, reageerde een onbekende vrouw daarop die zei dat je dag pas slecht is als je zoon kanker heeft. Dat kwam behoorlijk hard aan. Ik kon er die avond niet van slapen.
De volgende dag stuurde ik haar een berichtje en een paar dagen later ben ik spontaan bij haar langsgegaan. We hadden meteen een klik. En ik kon het ook goed vinden met haar zoon. Soms zit je meteen met iemand op hetzelfde level, met deze mensen had ik dat. Vlak daarna kreeg mijn zus ook de diagnose kanker. Het voelde alsof ik deze vrouw met een reden had ontmoet. De rust en liefde die zij had gehad toen haar zoon ziek werd, had ik nu ook voor mijn zus. Toen wist ik het: dit waren de soort verbindingen die het leven zo bijzonder maken. Verbinding waar ik me bewust van wilde zijn, maar die ik ook wilde doorgeven. Vroeger was ik gewoon doorgegaan, maar nu lukte het me om stil te blijven staan.
I had been thinking about the idea of ‘Wereld Wijf’, it’s a phrase I use all the time, in Dutch it’s something that describes a really amazing woman who you admire. It is a person who lives through experiences and has ups and downs, it’s a word for people you appreciate, that give you energy and inspiration. This was the kind of idea and message I wanted to spread.
Then one day a woman left a comment on a post on my Instagram. I was trying to be honest in my post, and said I was having a bad day. And she left a comment to say you know what’s a bad day, when your son has cancer. It really hit me, and I went to bed thinking about it that night.
I messaged the woman and we ended up chatting over messenger for the next days. I happened to be in her neighbourhood one day, so I called and asked if I could visit. We met, I met her son, and we had such a deep connection. Just afterwards my sister was also diagnosed with cancer. And it felt like I had met this woman for a reason, and these were the kind of connections I wanted to be aware of, to help bring people, women, together in this way. And the only way to do that is by being open, authentic and honest.
Die ontmoeting was ook een life changing moment. En is het begin van Grace & Us geweest. Als ik open een eerlijk ben, dan zijn anderen dat ook. En vertellen je daardoor hun verhalen, hun échte verhalen. Daar wilde ik een plek voor creëren, zodat ze niet alleen mij raken en inzicht geven, maar iedereen. En het verhaal van het veertje? Toen ik op zoek was naar mezelf vond ik opvallend vaak een veertje. Op de grond, in de tuin, in het bos, onderweg naar school. Die veren waren voor mij een teken van aanmoediging om door te gaan. Veren staan symbool voor veerkracht, maar ook voor bescherming, spiritualiteit, liefde en waarheid. Precies wat Grace & Us is.’
Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.
© GRACE&US 2023
This site uses functional cookies and external scripts to improve your experience.
Schrijf je in voor de webinar Grace&Us x Brigitte van der Wielen op dinsdag 19 september om 20.00 uur.
Door deel te nemen ga je akkoord met het ontvangen van e-mail marketing van Grace&Us naar het ingevulde e-mail adres.