/
By: Grace&Us
B
Begin dit jaar was ik op een event van het Rijksmuseum in Amsterdam. Eentje waar meestal veel mensen komen en die groep is enorm divers. In leeftijd, maar ook qua stijl.
En hoe de mensen er ook uit zien, of het je “smaak” is of niet, een ding hebben ze gemeen, namelijk iedere persoon, en dan met name de dames, hebben extreem hun best gedaan. Zij zien er, ieder op hun eigen manier, superverzorgd uit!
Zo ook die ene dame; ze was wat voller, maar ze zag er van top tot teen super uit! Je kon zien dat ze echt aandacht besteed had aan haar uiterlijk; Haar haren waar gestyled, haar make up was tip top en de kleding klopte. Van haar schoenen tot aan de accessoires in haar haren. Op dat moment wil ik haar niet overvallen dus ik kijk en ik geniet. Maar op de een of andere manier bleef zij maar in mijn buurt verschijnen. Dus ik dacht, kennelijk wil het universum dat ik hier iets mee doe.
Op het moment dat wij naar huis wilden gaan, liep ik haar zowat omver – sorry daarvoor, ik ben wat lomp soms – dus ik moest haar gewoon aanspreken; dat ik haar zo ontzettend mooi vond. Ze straalde gewoon! bizar en de man naast haar straalde mee! Ze vond het zo fijn dat ik dat gezegd had, ik had haar hele dag goed gemaakt!
Leder op hun eigen manier
is het je wel eens opgevallen dat kleine kinderen niet oordelen? het maakt niet uit hoe iemand er uit ziet, welke huidskleur ze hebben, welke kleding ze dragen of welke taal ze spreken, ze maken contact en vermaken zich met elkaar. Wanneer we opgroeien krijgen we te maken met invloeden van buitenaf; de mening van anderen, de mening van onze opvoeders, en we gaan ergens iets van vinden. We gaan van andere mensen “iets” vinden. We vinden iets van hun gewicht, we vinden iets van het haar, we vinden iets van de kleding, we vinden iets van het gedrag en we vinden iets van de manier waarop ze zich gedragen of van de manier waarop ze praten.
Bewust of onbewust geven we dit aan onze kinderen mee. Want hoezo heeft een kind van 4 een mening over dat iets langere haar van dat jongetje bij haar uit de klas? Hoezo gaat dat jongetje van net 4 naar zijn moeder om te zeggen dat hij zijn prachtige langere krullende haar af wil knippen omdat kindjes bij hem uit de klas zeggen dat hij op een meisje lijkt?
Open Vizier
Ik was vroeger zo’n meisje waar alle kinderen uit de klas iets van vonden; ik was dikker dan de rest en mijn ouders waren gescheiden (maar hadden geen ruzie en gingen nog wel goed met elkaar om) in die tijd was dit uitzonderlijk en dat ze on speaking terms waren, dat was al helemaal een ding – met andere woorden, dat was niet “normaal” dat kende men niet, dus vonden ze er wat van en dat weerspiegelde in hun kinderen. Dagelijks kreeg ik te horen dat ik er niet uit zag, te dik was en het al helemaal niet waard was om mee om te gaan.
Naarmate ik ouder werd, werd dat minder, mijn leven ging door, maar ik vond ook altijd wel iets van. Want ja, dat was normaal; een mening hebben over iemand. Tot een aantal jaren geleden; toen ik me realiseerde dat ik een zelfbeeld had gecreëerd dat niet de juiste was en dat zeker niet de waarheid was.
De jaren gaan voorbij en langzaam maar zeker vind ik de liefde voor mijzelf terug. Ik leer om opnieuw van mijzelf te houden, ik leert dat ik zelf verantwoordelijk ben voor de grenzen die ik stel en bovendien voor een groot deel zelf verantwoordelijk ben over de oordelen die anderen over mij hebben. Ik heb geleerd om altijd trouw te blijven aan mijzelf, aan de behoeftes die ik heb, maar ook om trouw te blijven aan het leven dat ik wil lijden, zonder dat ik me daarbij teveel laat leiden door meningen van anderen.
Nu word ik iedere dag wakker en ben ik me daarvan bewust, maar leef ik daar ook naar. Want ik weet dat ik een dochter heb die nauwlettend in de gaten houd hoe ik mijn leven lijdt. Ik ben haar grote voorbeeld. En ik weet ontzettend goed dat ik niet perfect ben, ik heb mijn angsten, mijn zwakheden en mijn littekens. Maar ik weet ook heel goed dat ik dat voorbeeld voor haar kan zijn; een vrouw die in haar eigen kracht staat, die weet wat ze waard is en die van zichzelf houdt. maar ik wil vooral dat voorbeeld voor haar zijn, dat weet dat ze vooral eerst van zichzelf moet houden, voordat ze van iemand anders kan houden.
Jij bent een wit canvas
Ik ben in de loop der jaren anders naar mensen gaan kijken; Vroeger kon ik naar iemand kijken en denken “Hoezo trek je dat aan?” of “Moet jij nog naar de kapper om het af te maken?”
Nu ben ik veel bewuster van mijn oordelen; Ik leerde om naar die mening te luisteren en om anders naar de mensen om mij heen te kijken, bijvoorbeeld; Dat is misschien niet mijn smaak, maar zij heeft enorm haar best gedaan om er op haar mooist uit te zien, wie ben ik om daar dan iets van te vinden?
In plaats van in mijn gedachten te oordelen, kijk ik nu naar haar en denk; jeetje wat ben jij mooi en wat goed dat jij hiervoor gekozen hebt, wat goed dat jij jezelf het waard vindt om aandacht aan jezelf te besteden.
Lang verhaal kort
Lang verhaal kort; mooie dame, wat heb ik van jou genoten, wat ben je mooi. En wat fijn dat mijn simpele actie jouw avond een beetje mooier heeft gemaakt.
En voor jou, lezer van dit artikel; probeer het eens; als jij iemand ziet lopen en jij vindt dat zij er goed uit ziet; dat ze waanzinnig mooie kleding aan heeft, dat ze te gekke oorbellen heeft, dat ze die waanzinnige bos krullen heeft waar jij jaloers op bent; zeg het dan gewoon – het kost jou een paar seconden en voor haar betekend het zoveel!
Durf je het niet? Zeg het in gedachten, geef haar in gedachten een compliment en wanneer je oogcontact hebt, geef haar een glimlach terwijl jij het denkt. Iedereen kan wel wat positieve energie gebruiken.
Liefs Kim
Kim (41) is mama van Isa en sinds een jaar getrouwd met de liefde van haar leven. Zij woont met haar gefuseerde gezin en drie honden in het oosten van het land. Kim is jarenlang fotograaf geweest en zij heeft tientallen vrouwen voor haar camera gehad en allemaal worstelen ze met het zelfde probleem; ben ik wel goed genoeg? Het is nu tijd om die mooie tienermeid te begeleiden in deze bijzondere tijd en haar moeder te laten zien hoe zij een sprankelend voorbeeld voor haar kan zijn door optimaal van zichzelf te houden. Kim concentreert zich nu volledig op het activeren van vrouwen; iedere vrouw is een powervrouw het moet alleen geactiveerd worden. Haar missie is om vrouwen te laten zien hoe mooi ze zijn. Dat doet zij al coachend, trainend, sprekend en schrijvend.
Haar Boodschap: “Voor iemand ben jij de mooiste”